24 lipca wehikuł czasu wylądował w starożytnym Rzymie. Popołudnie spędziliśmy w towarzystwie gladiatorów.
Widać było, że to początek sezonu, bowiem mężowie ci byli nieprzesadnie umięśnieni i takoż opaleni, ale duch walki był w nich wielki.
Czego pragnął lud starożytnego Rzymu? Chleba i igrzysk! Z pierwszym bywało różnie, za to igrzysk był dostatek. Największe emocje budziły walki gladiatorów (munera). Gladiatorzy wywodzili się zazwyczaj z jeńców wojennych i niewolników, do szkół trafiali też przestępcy i ludzie wolni po podpisaniu odpowiedniego kontraktu. Chociaż na drabinie społecznej plasowali się najniżej, a ich życie należało do właściciela, mieli zapewnione dobre warunki bytowe, doskonałą opiekę medyczną, a w przypadku wielu zwycięstw sławę i uwielbienie ludu, niczym współcześni celebryci czy sportowcy.
Walki gladiatorów, choć okrutne, rzadko kończyły się śmiercią któregoś z nich, ponieważ wyszkolenie dobrego gladiatora było procesem długotrwałym i kosztowało fortunę. Podczas szkolenia nie posługiwano się ostrą bronią, lecz drewnianymi mieczami. Broń ostrą wręczano im tuż przed wyjściem na arenę.
Nasi gladiatorzy w upale i kurzu walczyli ostro. Pokonany przeciwnik mógł prosić o łaskę, a obserwujący walkę tłum mógł głosować za darowaniem życia lub śmiercią. Na dziedzińcu rabsztyńskiego zamku, niczym w amfiteatrze, dźwięczne dziecięce głosiki skandowały: „dobij go, dobij go”!
Ciało wyniesiono.
Te same dzieci chętnie wzięły udział w szkole gladiatorów, ćwicząc refleks i celność. Do walk w ich wykonaniu nie doszło, za to obozowisko gladiatorów odwiedziło wielu zainteresowanych. Można było przymierzyć elementy ubioru i sfotografować się z uzbrojeniem.
Obejrzeliśmy piękną walkę Secutora (ścigającego) z Retiariusem (sieciarzem). Secutor miał zbroję i przyłbicę z litego metalu z otworami na oczy, więc choć z ograniczonym polem widzenia, był nieźle chroniony. Uzbrojeniem Retiariusa były sieć i trójząb, toteż mógł polegać głównie na swojej zwinności i szybkości.
Zorganizowano też targ niewolników, jednak nikt nie został kupiony, zapewne z braku środków.
